Хааяахан чи минь гуниглах дуртайг би мэддэг
Хатуу орчлонд гомдож эсвэл зөөлөн сэтгэлд уярдаг
Бодолд хөвөн нүдийг чинь манан бүрхэх тэр үед
Босон суун тэвчээр алдан сэтгэл минь түгшдэг

Учир нь би чамайгаа жаргаана гэж өөртөө амласан
Уйтгарлах бүрд чинь амлалтаа санан өөрийгөө чамалдаг
Ургашгүй би гунигийн сэдэв байх вий гэж бодогдох үед
Ухаан алдатдаа айхадаа би чамайгаа аргаддаг

Заримдаа чамайгаа яагаад бухимддагыг би ойлгодог
Засаж болохгүй өнгөрсөн үе сэтгэлийг чинь зовоодог
Заавал хүслээр болдоггүй энэ хорвоог ойлгох үед
Замыг чинь дардан байлгаж чадаагүйдээ би шаналдаг

Яагаад гэвэл би чамайгаа дагуулна гэж өөртөө амласан
Ямар ч үед хариуцах ёстойгоо санан өөрийгөө чамалдаг
Бодлоггүй би бухимдлын чинь эхлэл байх тэр үед
Борооны үүл сэтгэлдээ цуглуулан дотроо уйчлалт гуйдаг юм шүү